Δ.Ο.Ε.: ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ 82ης Γενικής Συνέλευσης 22 - 25 Ιουνίου 2013

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

82ης Γενικής Συνέλευσης

22 - 25  Ιουνίου 2013

ΘΕΜΑΤΑ

Θέμα 1ο :

ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ–ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ–ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΑΙΡΕΤΟΥΣ

·         Έκθεση  Πεπραγμένων Δ.Σ. Δ.Ο.Ε.

·         Προϋπολογισμός χρήσης 2013 – 2014

·         Ενημέρωση από αιρετούς του Κ.Υ.Σ.Π.Ε.

·         Κριτική πεπραγμένων – Δευτερολογία Προέδρου Δ.Ο.Ε.

ΘΕΜΑ 2ο :

ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ 2013-2014

1. Διεκδικητικό Πλαίσιο

1. Μέτρα αποτροπής της αξιολόγησης που προβλέπει το σχέδιο Π.Δ. του Υπουργείου Παιδείας και οι Νόμοι 3848/10 και 4024/11.
2. Νέες πειθαρχικές διατάξεις για τους Δημοσίους Υπαλλήλους.
3. Οικονομικά

                                i.            Δαπάνες για την Παιδεία

                              ii.            Οικονομικά Εκπαιδευτικών

4. Ωράριο Εκπαιδευτικών.
5. Προσχολική Αγωγή.
6. Ειδική Αγωγή.
7. Υγειονομική Περίθαλψη.

2. Πρόγραμμα Δράσης

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

82ης Γενικής Συνέλευσης

22 - 25  Ιουνίου 2013

Η Ελλάδα διανύει ήδη τον πέμπτο χρόνο ύφεσης! Μιας ύφεσης που διαρκώς βαθαίνει, εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζονται από τις Κυβερνήσεις της Ελλάδας σύμφωνα με τις εντολές της Τρόικα (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Ε.Ε.) από το 2010, με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας από τον κίνδυνο του τεράστιου δημοσίου χρέους της και της επαπειλούμενης χρεοκοπίας και περιλαμβάνει ιδιαίτερα σκληρά και επώδυνα μέτρα εις βάρος του συνόλου της ελληνικής Κοινωνίας. Οι αντοχές των εργαζομένων αλλά και συνολικά της χειμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας, από την οικονομική κρίση και τις ασκούμενες πολιτικές, δοκιμάζονται ξανά μπροστά στην αναλγησία όλων εκείνων που εξακολουθούν να αναπαράγουν την ίδια αδιέξοδη και αντικοινωνική μνημονική πολιτική.

Αυτή η κοινωνικά άδικη πολιτική, που εκφράζεται κυρίως μέσα από τις διαρκείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις συνεχείς επιθέσεις στα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, τη φορολογική αφαίμαξη των εισοδημάτων και τη συρρίκνωση των Δημοσίων Υπηρεσιών και του κοινωνικού κράτους, είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική, καθώς αντί να οδηγεί στη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης κι έτσι να δημιουργεί την ελπίδα για έξοδο από την κρίση, βυθίζει τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση.

Παρά το γεγονός, ότι η αναποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής διαφαινόταν  ήδη από το 2010, οι ελληνικές κυβερνήσεις και η Τρόικα επέμειναν στην εφαρμογή της, με αποτέλεσμα να λάβουν αλλεπάλληλα μέτρα, ιδιαίτερα σκληρά, για τους εργαζόμενους τόσο στο Δημόσιο (δραματικές μειώσεις εισοδημάτων μέσα από το Ενιαίο Μισθολόγιο, κατάργηση 13^ου  και 14^ου  μισθού,  μειώσεις σε κύριες, επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ βοηθήματα, ανατροπή ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, μεθόδευση και πραγματοποίηση με κάθε τρόπο των απολύσεων ακόμα και μονίμων δημοσίων υπαλλήλων) όσο και στον Ιδιωτικό Τομέα (μείωση του κατώτατου μισθού, κατάργηση κλαδικών συμβάσεων με συνέπεια την περαιτέρω μείωση των αποδοχών, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση των αποζημιώσεων και του απαιτούμενου χρόνου προειδοποίησης σε περίπτωση απόλυσης και περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων). Οι μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισοδήματά μας ξεπερνούν το 40%.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, η Εκπαίδευση, η Υγεία και συνολικά οι Δημόσιες Υπηρεσίες και τα Δημόσια και Κοινωνικά Αγαθά καθώς και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα αλλά και οι συνταξιούχοι, βρεθήκαμε για άλλη μια φορά στο στόχαστρο των κυβερνητικών επιθέσεων. Οι πολιτικές που ακολουθούνται τρία χρόνια τώρα, εφαρμόζονται με αποκλειστικό στόχο την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων για δραστικό περιορισμό των δημοσίων δαπανών. Έτσι, οι πόροι για τη λειτουργία του Δημοσίου έχουν σήμερα συμπιεστεί σε τέτοιο βαθμό, που είναι σχεδόν αδύνατον οι Δημόσιες Υπηρεσίες να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και να καλύψουν τις ανάγκες των πολιτών.

Οι πολιτικές λιτότητας οξύνουν την κατάσταση! Χιλιάδες νέοι αναγκάζονται ή να εργάζονται υπό το καθεστώς ελαστικών, επισφαλών και μη αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας ή να αποξενώνονται από την εργασία, ακριβώς εξαιτίας των ακολουθούμενων πολιτικών λιτότητας και εξαθλίωσης που εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως στον Ευρωπαϊκό Νότο. Το οικονομικό αλλά και το κοινωνικό  κόστος, από τον αποκλεισμό μιας ολόκληρης γενιάς από την οικονομική ζωή της χώρας είναι τεράστιο, με ορατό τον κίνδυνο η σημερινή γενιά νέων να καταστεί μία «χαμένη γενιά».

Η πολιτική του μνημονίου, της σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας, της πλήρους ισοπέδωσης της εργασίας, των απολύσεων και της ανεργίας, της δραματικής μείωσης εισοδημάτων, της ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της διάλυσης των Δημοσίων Υπηρεσιών και της “ακύρωσης” των Κοινωνικών Αγαθών, που επιβάλλεται από την Τρόικα και το ΔΝΤ και εκτελείται κατά γράμμα από την Κυβέρνηση, απαιτεί από όλους μας να βρεθούμε για ακόμη μία φορά στο δρόμο και να αγωνιστούμε για την ανατροπή της.

Όλοι οι εργαζόμενοι δίνουμε κοινό αγώνα, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών του Μνημονίου. Όλα αυτά τα μέτρα, συστατικά στοιχεία της ίδιας αντιεκπαιδευτικής-αντιλαϊκής πολιτικής, πρέπει να ενεργοποιήσουν και να αφυπνίσουν τις αντιστάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος. Οφείλουμε, όλοι μαζί, να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα για  να ανατρέψουμε την πολιτική των μνημονίων της κυβέρνησης και της τρόικας καθώς και των εφαρμοστικών τους νόμων, που πλήττουν τους εκπαιδευτικούς αλλά  και όλους τους εργαζόμενους, τη δημόσια  εκπαίδευση αλλά και το σύνολο των κοινωνικών αγαθών και κατακτήσεων.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. εισηγείται στις Γ.Σ. των Συλλόγων:

Α. Μέτρα αποτροπής εφαρμογής της Αξιολόγησης που προβλέπει το σχέδιο Π.Δ. και οι Νόμοι 4024/11 και 3848/10

Ο κλάδος μας έχει δώσει μεγάλους αγώνες για την παιδαγωγική ελευθερία και τη δημοκρατία στο σχολείο και είναι αντίθετος σε κάθε μορφή αξιολόγησης - χειραγώγησης που κατηγοριοποιεί τα σχολεία και τιμωρεί τους εκπαιδευτικούς.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές πολιτικές που  χρησιμοποιούνται  προσχηματικά από την κυβέρνηση με μοναδικό στόχο την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων για δραστικό περιορισμό των εκπαιδευτικών (ελάχιστοι διορισμοί απολύσεις και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων) και ελαχιστοποίηση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο.

Υπάρχει κατηγορηματική διαφωνία με τα νομοθετήματα των τελευταίων χρόνων (Ν.3848/10, Ν.4024/11) γιατί ως στόχο τους δεν έχουν την αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, αλλά τη χειραγώγηση και τιμωρία των εκπαιδευτικών και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.

Για το συγκεκριμένο  σχέδιο  Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, δηλώνουμε τα εξής:

• Δεν μπορεί να υπάρξει για το θέμα αυτό οποιαδήποτε συμμετοχή μας σε διάλογο όσο η αξιολόγηση συνδέεται με τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών που προβλέπονται στο υπάρχον νομικό πλαίσιο (Νόμοι 3848/2010 και 4024/2011).
• Οι αυθαίρετες, αντιπαιδαγωγικές και αντιεπιστημονικές ποσοστώσεις που προβλέπονται στο Ν.4024/2011 (προάγεται το 90% των εκπαιδευτικών από τον βαθμό Ε στον Δ, το 80% στον Γ, το 70% στον Β και το 30% στον Α) δείχνουν ξεκάθαρα πως για οικονομικούς και μόνο λόγους χρησιμοποιείται η αξιολόγηση προκειμένου να καθηλωθούν ακόμη περισσότερο οι μισθοί των εκπαιδευτικών.
• Αρνηθήκαμε με τη συμμετοχή μας να νομιμοποιήσουμε ένα διάλογο που χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα ήδη ειλημμένων αναχρονιστικών και αντιδραστικών αποφάσεων που θα επαναφέρουν την εκπαίδευση σε εποχές αυταρχισμού και τρομοκρατίας που είναι καταδικασμένες στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Η προσπάθεια να απαλλαγεί το κράτος από τις διαχρονικές του ευθύνες και να υποδειχθεί ο εκπαιδευτικός ως μοναδικός υπαίτιος των προβλημάτων της εκπαίδευσης, είναι άδικη, επικίνδυνη και δε βοηθάει στη δημιουργία παιδαγωγικού κλίματος στα σχολεία, το οποίο είναι απαραίτητο προκειμένου να έχουμε εκπαίδευση αντάξια των αναγκών της εποχής που διανύουμε.

Η σύνδεση της μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης με την αξιολόγηση, η οποία θέτει φραγμούς μέσα από μια σειρά εντελώς αυθαίρετων ποσοστώσεων  ανοίγοντας μέχρι και τον Καιάδα των απολύσεων, αποτελεί κόκκινη γραμμή και εχθρική ενέργεια κατά του κλάδου και δε γίνεται αποδεκτή.

Στη μεταπολιτευτική ιστορία της εκπαίδευσης και μετά την ιστορική κατάκτηση της κατάργησης του επιθεωρητή και του «επιθεωρητισμού» το 1982, έγιναν πολλές προσπάθειες για την «παλινόρθωση» αντίστοιχων λογικών και καταστάσεων. Οι ενωτικοί αγώνες της Δ.Ο.Ε., δεν επέτρεψαν την εφαρμογή ακόμη και ψηφισμένων νόμων (2525/97, 2986/03, 3848/10) και αυτό θα συμβεί και με οποιαδήποτε διάταξη αγνοεί τις τεκμηριωμένες θέσεις του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος.

Διεκδικούμε:

·         Άμεση κατάργηση των νόμων 3848/10 και 4024/11.

·         Απόσυρση του σχεδίου Π.Δ. του Υπουργείου Παιδείας.

·         Ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη.

Στην περίπτωση που τεθεί σε εφαρμογή το σχετικό Π.Δ. ή άλλο ανάλογης λογικής και κατεύθυνσης, ο Κλάδος θα λάβει όλα τα μέτρα που είναι αναγκαία για την αποτροπή εφαρμογής των διατάξεών του στην πράξη (συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, στάσεις εργασίας, αγωνιστικές και απεργιακές δράσεις με διάρκεια)

Β. Νέες πειθαρχικές διατάξεις

Η Κυβέρνηση, εφαρμόζοντας τις εντολές των δανειστών, θέλει οι δημόσιοι υπάλληλοι, επομένως και οι εκπαιδευτικοί, να είναι πλέον πειθήνια όργανα της διοίκησης και του αυταρχικού κράτους, αφού θα επικρέμεται πάνω από το κεφάλι τους η «δαμόκλειος σπάθη» της απόλυσης, της «αργίας» και της «δυνητικής αργίας» σε περίπτωση «πειθαρχικού παραπτώματος». Είναι προφανές πως με «όχημα» τα πειθαρχικά παραπτώματα θα ανοίξει ο «ασκός του Αιόλου» για  απολύσεις και στην εκπαίδευση.

Σύμφωνα με τον Ν.4093/2012, η παραπομπή υπαλλήλου στο Πειθαρχικό Συμβούλιο ή σε ποινική δίκη για παράβαση καθήκοντος, συνεπάγεται αυτοδίκαιη αργία. Οι συνέπειες του συγκεκριμένου νομοθετήματος είναι τρομακτικές, καθώς το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων είναι εκτεθειμένο στη διάθεση του οποιουδήποτε προχωρήσει σε ένδικα μέσα για οποιοδήποτε λόγο, από τον πιο σοβαρό ως τον πιο ασήμαντο.

            Με δεδομένο τον τεράστιο όγκο υποθέσεων που εκκρεμούν στην ελληνική δικαιοσύνη, καθώς και τους αργούς ρυθμούς απονομής της, γίνεται αντιληπτό πως βρισκόμαστε μπροστά σε πρωτοφανείς καταστάσεις ομηρείας και ανάλγητης οικονομικής και κοινωνικής εξόντωσης των εργαζόμενων, οι οποίοι τίθενται σε αργία (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση!!

            Πέρα από το πρωτόγνωρο γεγονός της κατάργησης του τεκμηρίου της αθωότητας, έχουμε και τη δημιουργία περιβάλλοντος εκφοβισμού και τρομοκρατίας στις σχολικές μονάδες και στην εκπαίδευση γενικότερα.

Διεκδικούμε:

• Την κατάργηση του Ν. 4093/2012 (Μεσοπρόθεσμο)
• Το Υπουργείο παιδείας να αποσύρει άμεσα τη συγκεκριμένη απαράδεκτη και επικίνδυνη για τη Δημοκρατία, εγκύκλιό του, με την οποία επί της ουσίας, επιβάλλεται πειθαρχική ποινή πριν την εκδίκαση και την οριστική καταδίκη του εκπαιδευτικού.

Γ.  Οικονομικά

α) Δαπάνες για την Παιδεία

Οι σκληρές πολιτικές των περικοπών που ακολουθούνται την τελευταία τριετία από τις μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν πλήξει βαρύτατα τα κοινωνικά αγαθά της παιδείας και της υγείας.  Στο χώρο της παιδείας, το αίτημα για αύξηση των δαπανών στο ύψος του 5% επί του Α.Ε.Π., ως πρώτο βήμα προσέγγισης του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου, ιεραρχείται ως πρώτο στις διεκδικήσεις μας. Κι αυτό γιατί πιστεύουμε ότι οι δαπάνες που διατίθενται από τον προϋπολογισμό για την Παιδεία έχουν άμεση σχέση με τις στοχεύσεις και τις προτεραιότητες της κυβέρνησης σχετικά με την την ποιότητά της.

Η αύξηση των δαπανών για την Παιδεία θα διασφάλιζε σύγχρονες υποδομές, εκσυγχρονισμό αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων, καθώς και προγραμμάτων σπουδών, καινοτόμα προγράμματα και στήριξη της έρευνας, υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικούς και προπάντων στήριξη της Δημόσιας Δωρεάν παρεχόμενης Εκπαίδευσης ως ανταπόδοση της φορολόγησης του Έλληνα πολίτη, καθιστώντας τη χώρα μας κέντρο εκπαίδευσης της ευρύτερης περιοχής.

Σήμερα η συνεχιζόμενη μείωση των δαπανών για την Παιδεία συνεπάγεται τη συρρίκνωση των Πολιτικών Αντισταθμιστικής Αγωγής (Ολοήμερο Σχολείο, Τάξεις Υποδοχής, Τμήματα Ένταξης, Ενισχυτική Διδασκαλία, αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό κ.λ.π.) και γενικότερα της ποιότητας της εκπαίδευσης.

Με τον προϋπολογισμό του 2013 η κυβέρνηση μείωσε ακόμη περισσότερο τις δαπάνες για την Παιδεία, στο 2,15% του Α.Ε.Π.

Έτσι και φέτος, για άλλη μια χρονιά, οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών προβλέπεται να είναι μηδενικοί και οι προσλήψεις αναπληρωτών συρρικνωμένες στα κατώτατα όρια της των τελευταίων 40 χρόνων, οδηγώντας στην ανεργία χιλιάδες συναδέλφους μας. 

Οι δαπάνες για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων εξακολουθούν να είναι ανύπαρκτες.

Το πρόγραμμα σχολικής στέγης για μια άλλη χρονιά παραμένει παγωμένο μιας και δεν προβλέπεται ούτε 1 Ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Περισσότεροι από 60.000 μαθητές προσχολικής ηλικίας  θα παραμείνουν εκτός του δημόσιου νηπιαγωγείου. 

Χωρίς τα απαραίτητα κονδύλια δεν μπορούν να ικανοποιηθούν μια σειρά από αιτήματα που συντελούν στην αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης.

Διεκδικούμε:

• Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ,
• Ορθολογική κατανομή των κοινοτικών πόρων ιδιαίτερα για θεσμούς που αφορούν στην Π.Ε., τη σημασία και την αξία της οποίας όλοι αναγνωρίζουν και αποδέχονται.
• Κάλυψη όλων των λειτουργικών κενών των σχολείων.
• Αναβάθμιση των θεσμών αντισταθμιστικής αγωγής.

β) Οικονομικά Εκπαιδευτικών

Οι ρυθμίσεις του Νόμου 4024/11 (νέο μισθολόγιο – φτωχολόγιο) έχουν φέρει τους εκπαιδευτικούς σε απόλυτη απόγνωση, μετατρέποντας τους μισθούς της σε προνοιακό επίδομα, στερώντας τους τη δυνατότητα να ζουν αξιοπρεπώς.

Το πρόβλημα είναι ακόμη εντονότερο στους νέους εκπαιδευτικούς οι οποίοι εκτός από τους μισθούς φτώχειας των 645€ έχουν να αντιμετωπίσουν και τις μετακινήσεις σε όλη την Ελλάδα.

Το νέο βαθμολόγιο με τις διαρκείς αξιολογήσεις, τις αυθαίρετες και αντιεπιστημονικές ποσοστώσεις εκτός από το αυταρχικό πλαίσιο που δημιουργεί έχει ως στόχο και την περαιτέρω οικονομική καθίζηση των  εκπαιδευτικών:

Διεκδικούμε:

·                     Μισθούς αξιοπρεπούς διαβίωσης για τον εκπαιδευτικό.

·                     Άμεση και ουσιαστική οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών στα εισαγωγικά κλιμάκια.

·                     Απόσυρση όλων των μνημονιακών περικοπών.

·                     Αφορολόγητο στα 12.000€.

·                     Κατάργηση του Νόμου  4024/2011

Δ. Ωράριο εκπαιδευτικών

            Οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και συρρίκνωσης των διαθέσιμων πόρων για την εκπαίδευση, αναζητούν διαρκώς τη δυνατότητα νέων περικοπών, αδιαφορώντας για την ποιότητα της εκπαίδευσης.

            Η επικαιροποίηση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή προβλέπει τη μείωση του αριθμού των αναπληρωτών εκπαιδευτικών για την επόμενη σχολική χρονιά μέσω της αύξησης του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών. Το ωράριο των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα μας είναι υψηλότερο από τον μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α. (21-25 διδακτικές ώρες την εβδομάδα και 30 εργασιακής απασχόλησης) και δε συντρέχει κανένας παιδαγωγικός λόγος αλλαγής του.

Απαιτούμε:

·                     Καμία αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών

·                     Όχι στην οικονομική προσέγγιση των δεικτών της εκπαίδευσης σε βάρος της ποιοτικής.

Ε. Προσχολική Αγωγή

Η προσχολική αγωγή όμηρος μιας πολιτικής χρόνων, συνεχίζει να απαξιώνεται με την ολοκληρωτική έλλειψη προγραμματισμού αλλά και δράσης από την πλευρά του Υπουργείου.

Η προσχολική αγωγή αποτελεί το θεμέλιο λίθο του εκπαιδευτικού συστήματος με τα πρώτα χρόνια στο σχολείο να καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία και την εξέλιξη των μαθητών. Η εκπαιδευτική πολιτική και ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός αν φιλοδοξούν να φέρουν αλλαγές και να εξυγιάνουν το πραγματικά «άρρωστο» εκπαιδευτικό μας σύστημα, πρέπει να ξεκινούν με την οργάνωση στη βάση. Απαιτείται λοιπόν  στόχευση, προγραμματισμός και θεσμικές ρυθμίσεις για την ουσιαστική οργάνωση και συγκρότηση του νηπιαγωγείου. Το νηπιαγωγείο που οραματίζεται ο κλάδος των εκπαιδευτικών,  μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Οι νηπιαγωγοί καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με:

·         Χώρους ακατάλληλους, που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του προγράμματος σπουδών και στις ανάγκες εκπαιδευτικών και μαθητών.

·         Έλλειψη οικονομικών πόρων για την κάλυψη ακόμη και των στοιχειωδών λειτουργικών αναγκών.

·         Μεγάλο αριθμό παιδιών ανά τμήμα, χωρίς να υπολογίζονται τα ιδιαίτερα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά αυτής της ηλικίας.

·         Η ευθύνη για την οργάνωση και τη λειτουργία της σχολικής μονάδας γίνεται από την προϊσταμένη  νηπιαγωγό χωρίς μείωση του διδακτικού ωραρίου όπως γίνεται στους διευθυντές των σχολείων.

Το Δημόσιο Νηπιαγωγείο βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη φάση της διαδρομής του. Η προσχολική αγωγή, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, είναι καθοριστική για τη μετέπειτα μορφωτική πορεία του παιδιού. Γι' αυτό και επιμένουμε στη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Η υποχρεωτικότητα αυτή σε συνδυασμό με την αναβάθμιση και του κοινωνικού ρόλου του νηπιαγωγείου, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, αποφασιστικά το οξύτατο και δυσεπίλυτο πρόβλημα των εργαζομένων γονέων, ενώ ταυτόχρονα, με την εκπόνηση νέων προγραμμάτων, θα καταστεί δυνατή η αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Διεκδικούμε:

•   Ενιαίο δεκατετράχρονο εκπαιδευτικό σχεδιασμό για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης: Νηπιαγωγείο – Δημοτικό – Γυμνάσιο – Λύκειο.

•  Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά ηλικίας 4-6 χρονών, στα Δημόσια Νηπιαγωγεία και επιτέλους πλήρη εφαρμογή των διατάξεων για την υποχρεωτική φοίτηση, έστω, και του ενός έτους.

•  Εξειδίκευση του ωραρίου των νηπιαγωγών μετά τη θεσμοθέτησή του με το Ν4115/2013,  λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν.

•  Ανέγερση νέων κτιριακών υποδομών, ικανών να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της προσχολικής αγωγής και όπου υπάρχει η δυνατότητα να ιδρύονται πολυδύναμες μονάδες νηπιαγωγείων.

•  Οι Διευθύντριες των Νηπιαγωγείων να επιλέγονται με τα ίδια κριτήρια που επιλέγονται και οι Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων.

 •  Τα ολοήμερα Νηπιαγωγεία να λειτουργούν μέσα από τις κατάλληλες κτιριακές και υλικοτεχνικές υποδομές, με το κατάλληλο βοηθητικό προσωπικό και με μειωμένο αριθμό νηπίων, δηλαδή από τα 25 που προβλέπεται σήμερα στα 15.

•  Διαρκή επιμόρφωση των Νηπιαγωγών.

•  Ειδική μέριμνα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στα Νηπιαγωγεία.

•   Ίδρυση νέων Νηπιαγωγείων και το διορισμό των απαιτούμενων Νηπιαγωγών.

•  Όχι στην «αποκέντρωση» του Νηπιαγωγείου σε δημοτικούς ή ιδιωτικούς οργανισμούς εκπαίδευσης.

ΣΤ. Ειδική Αγωγή

Τα ειδικά σχολεία, στα οποία φοιτούν παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα τελευταία χρόνια αντί να αναβαθμιστούν, λόγω των κυβερνητικών πολιτικών και των μνημονίων  οδηγούνται σε λουκέτο. Δυστυχώς η ευαισθησία της πολιτικής ηγεσίας και άλλων πολιτειακών παραγόντων αρχίζει και τελειώνει στους λόγους που εκφωνούνται στα σχολεία αυτά κατά την ημέρα του αγιασμού και την μέρα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Παράλληλα  οι απόφοιτοι των Π.Τ.Ε.Α βρίσκονται σε αδιέξοδο. Με ευθύνη της πολιτείας, θεωρούνται ικανοί να εργάζονται μόνο για αναπληρωτές ενώ καλύπτουν, εδώ και χρόνια ,  θέσεις μόνιμου προσωπικού. Η εξαγγελία διαγωνισμού ΑΣΕΠ για την ειδική αγωγή κάθε φορά μένει μόνο στα χαρτιά και στις εξαγγελίες των Υπουργών,  ενώ η  θέση του Διευθυντή Ειδικής Αγωγής στο Υπουργείο, ακόμη και σήμερα,  παραμένει κενή!! 

Διεκδικούμε:

• Να λήξει η ομηρία των συναδέλφων αναπληρωτών.
• Να γίνει τώρα διαγωνισμός ΑΣΕΠ για τους αποφοίτους των Π.Τ.Ε.Α.
• Να ισχύσει στους πίνακες αναπληρωτών Ειδικής Αγωγής το ίδιο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει για όλους τους αναπληρωτές της Δημόσιας Εκπαίδευσης.
• Να αλλάξει τώρα η καταστροφική διάταξη του Ν.3699/2008 όπου οι διδακτορικοί/μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών προηγούνται του βασικού τίτλου σπουδών στην Ειδική Αγωγής και της προϋπηρεσίας.
• Άμεση πρόσληψη ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού σε όλες τις Σ.Μ.Ε.Α.Ε
• Αντιμετώπιση των καταστροφικών συνεπειών των προβλέψεων του άρ. 39 του Ν. 4115/2013, με την εφαρμογή κανονιστικού πλαισίου που θα αξιοποιεί την εμπειρία των ΚΕΔΔΥ και θα εμπλέκει όλες τις ειδικότητες ΕΕΠ στην υποστήριξη των μαθητών με αναπηρία στο γενικό σχολείο.
• Ισότιμη αντιμετώπιση σε όλα τα θέματα όλων των εργαζομένων στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση και ιδιαίτερα όσον αφορά την υπηρεσιακή εξέλιξη, την δυνατότητα κατάληψης θέσεων ευθύνης.
• Επιμόρφωση, εισαγωγική και δια βίου σε θέματα και μεθόδους ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης για όλο το προσωπικό.
• Λήψη μέτρων για την μεταφορά των μαθητών στα ειδικά σχολεία.

Ζ. Υγειονομική Περίθαλψη

Η κυβέρνηση υλοποιώντας τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Τρόικα σαρώνει το κοινωνικό κράτος, καταργεί την αυτονόητη υποχρέωσή της για παροχή δωρεάν υγειονομικής περίθαλψης στους εργαζόμενους.

Η απόφαση για ενοποίηση των ασφαλιστικών οργανισμών που παρέχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους εργαζόμενους (ΟΠΑΔ, ΙΚΑ, ΟΑΕΕ και ΟΓΑ) έδωσε τη χαριστική βολή και στις τελευταίες δυνατότητες που υπήρχαν για αξιοπρεπή αντιμετώπιση των εργαζόμενων που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.

Αποδεικνύεται και στην πράξη πια ότι ο μικρός αριθμός των γιατρών που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ  δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καλύψει τα εκατομμύρια ασφαλισμένων του Οργανισμού.

Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ότι η ενοποίηση των ασφαλιστικών οργανισμών θα βελτίωνε την κατάσταση όχι μόνο δεν ευσταθούν αλλά οδήγησαν στο αντίθετο προσθέτοντας προβλήματα στην ήδη ανεπαρκή περίθαλψη σε τομείς της υγείας όπως η οδοντιατρική. Το σύστημα αυτό έχει φέρει σε απόγνωση τους εκπαιδευτικούς και ιδιαίτερα εκείνους που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και βρίσκουν πια άλλη διέξοδο περίθαλψής τους.

Η κατάσταση αυτή αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις αν συνυπολογιστεί και η βάρβαρη χωρίς προηγούμενο επίθεση στις αποδοχές μας. τη στιγμή μάλιστα που καταβάλλουμε ανελλιπώς τις εισφορές μας χωρίς κανένα αντίκρισμα. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία πολιτισμένη, όταν οι πολίτες της στερούνται το βασικό αυτό αγαθό της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Διεκδικούμε:

·                     Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους

·                     Κατάργηση της «συμμετοχής» των εργαζομένων για εξετάσεις και φάρμακα

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. λαμβάνοντας υπόψη:

·         Το σύνολο των θεμάτων που παραπάνω περιγράφονται αλλά και το ζοφερό τοπίο που διαμορφώνεται στο χώρο της παιδείας μετά και τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης που προβλέπουν υποχρεωτικές μεταθέσεις εκπαιδευτικών και μηδενικούς διορισμούς.

·         Τους  χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς που είναι τα πρώτα θύματα της ανεργίας στο χώρο της εκπαίδευσης και που τους ακολουθούν οι χιλιάδες συνάδελφοι μας αναπληρωτές που δεν θα δουλέψουν τον επόμενο Σεπτέμβρη.

·         Τη διαφαινόμενη πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας να θεσμοθετήσει μια ασφυκτική αξιολόγηση που θα τιμωρεί τους εκπαιδευτικούς και θα κατηγοριοποιεί τα σχολεία.

·         Την εφαρμογή του νέου πειθαρχικού δικαίου, που επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων μας ως «δαμόκλειος σπάθη».

·         Την ανάγκη για μια δυναμική απάντηση από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας στην επίθεση που δεχόμαστε.

·         Την κατάσταση πολιτικής επιστράτευσης στην οποία βρίσκονται αυτή την περίοδο οι συνάδελφοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Προτείνει:

·         Στις τακτικές Γενικές Συνελεύσεις του Μαΐου και του Ιουνίου να αναδειχθούν τα θέματα που ταλανίζουν τον κλάδο και διαλύουν την εκπαίδευση, στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης μιας πρότασης στην 82^η Γ.Σ. της Δ.Ο.Ε., για κοινό απεργιακό αγώνα του συνόλου των εκπαιδευτικών, από τον Σεπτέμβρη του 2013, με τα χαρακτηριστικά της ενότητας των κλάδων, της έντασης και της διάρκειας με οποιαδήποτε μορφή επιλεγεί από τις Γ.Σ.

·         Η πρόταση αυτή να μεταφερθεί, ως απόφαση της Δ.Ο.Ε. και στο συνέδριο της Ο.Λ.Μ.Ε. που ακολουθεί.