Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017

Ανέξοδη κριτική για τα κλειστά σχολεία λόγω χιονιά από αυτούς που η λέξη "παιδιά" δεν είναι τίποτα περισσότερο από έξι γράμματα στη σειρά

Κλειστά τα σχολεία λόγω χιονιού και παγετού στη μισή Ελλάδα.
Κοίτα, καλέ μου άνθρωπε,  μπράβο σου γιατί σε ενδιαφέρει μη χάσουν μάθημα τα παιδιά και συγχαρητήρια γιατί μπήκες στον κόπο να κρίνεις την απόφαση των Περιφερειαρχών που , αντί να κάνουν ό,τι και στις χώρες του Βορά, στερούν τη γνώση από  τους μαθητές.  Όμως, επειδή και η πλακίτσα καμιά φορά κουράζει, μάθε δύο – τρία πραγματάκια.

1)         Κρίνεις εκ του ασφαλούς αποφάσεις ανθρώπων που εκλέχτηκαν να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον κι αυτό πρώτα από όλα είναι τα παιδιά μας! Αν ένα παιδί χτυπήσει στο σχολείο ή στο δρόμο για το σχολείο, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη και τα έξοδα νοσηλείας; Η δική σου κριτική είναι ανέξοδη, η δική τους επιλογή μπορεί έχει κόστος, όποια κι αν είναι!
2)         Συγκρίνεις τις χώρες που λόγω της γεωγραφικής τους θέσης είναι δομημένες ακριβώς έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν τις συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες. Ασφαλώς θα γνωρίζεις ότι, όταν εκεί έχουν 10 βαθμούς Κελσίου, βγαίνουν για μπάνιο στις παραλίες, ενώ, όταν η θερμοκρασία ξεπερνάει τους 30, σταματούν όλα λόγω καύσωνα. Δε συγκρίνουμε, λοιπόν, τα μαρούλια με τα σακούλια!
3)         Οι δάσκαλοι ούτε αποφάσισαν, ούτε πίεσαν, ούτε μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις των αρμόδιων! Δεν ερωτούνται καν, καλώς ή κακώς.
Και για να τελειώνει κάποια στιγμή αυτό το αστείο : η λέξη «παιδιά» για τους «κριτικά και συγκριτικά σκεπτόμενους» είναι μια λέξη με έξι γράμματα. Το πολύ-πολύ να αφορά στα βιολογικά τους τέκνα, άντε και στα τέκνα των συγγενών τους και των φίλων τους. Για εμάς, τους εκπαιδευτικούς, (τουλάχιστον για τη μεγάλη πλειοψηφία τους) η λέξη «παιδιά» είναι ιερή! Είναι τα πάντα, η ζωή μας, τη καθημερινότητά μας, ο τρόπος σκέψης μας. Τα παιδιά για εμάς δεν είναι μόνο τα βιολογικά μας τέκνα, αλλά και τα πνευματικά μας, τα παιδιά της τάξης μας, του σχολείου μας, στα παιδιά που κάθε μέρα μοιραζόμαστε το γέλιο, την ανησυχία, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες, καμιά φορά και το κρύο, το γλιστερό πάτωμα, την έλλειψη υποδομών, τον κίνδυνο στο δρόμο… Είναι υπαρκτά και συγκεκριμένα πρόσωπα, λογικό είναι να μας ενδιαφέρει  περισσότερο από τον καθένα η ασφάλειά τους, η υγεία τους και η πρόοδός τους.

     Ένα μεγάλο «μπράβο» στις αρχές του τόπου μας γιατί έκλεισαν τα αυτιά τους σε όσους ασκούν κριτική εκ του ασφαλούς και προστάτευσαν τα παιδιά στο μέτρο και στο βαθμό που μπορούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου