Γιορτή των Τριών Ιεραρχών : μια γιορτή που είναι ένα ακόμα μάθημα Ιστορίας και ζωής για όλους μας, συνδέεται με αυτό που ήμαστε, αυτό που γίναμε και μας δείχνει το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε!

Σήμερα γιορτάζουν οι Τρεις Ιεράρχες μας! Σήμερα γιορτάζουν οι Άγιοι που περισσότερο από κάθε άλλον ασχολήθηκαν με το ζήτημα της Παιδεία (ακόμα κι όταν δεν υπήρχε «τυπικό κι επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα». Χρόνια πολλά σε όλους τους μαθητές , τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς! Εύχομαι το πνεύμα των λόγων τους να γίνει από εμάς πράξη κάποια στιγμή για να φτιάξουμε μια κατά Χριστόν κοινωνία, όπως Αυτός μας ζήτησε!

Είναι σημαντικό για όλους μας το παράδειγμά τους και τα λόγια τους, αυτοί αποτελούν το ύψιστο πρότυπο μαθητή αλλά και δασκάλου.

Είναι εξίσου σημαντικό και χρήσιμο να δούμε τη σε δεύτερο επίπεδο ανάλυση της γιορτής αυτής από τη θέσπισή χίλια χρόνια πριν μέχρι την υιοθέτησή της από το Ελληνικό Κράτος ως επίσημη γιορτή των Ελληνικών Σχολείων απανταχού της Γης!

Περίπου χίλια χρόνια πριν κάτι εγκάθετοι Βυζαντινοί άρχοντες, η νταβατζίδικη αριστοκρατία κάποιων περιοχών, θέλησαν να εκμεταλλευτούν τη δεινή πολιτική, οικονομική και στρατιωτική θέση της Αυτοκρατορίας και να προκαλέσουν κοινωνικά προβλήματα για να διασπάσουν την επικράτειά της και να γίνουν «βασιλιάδες». Ποια αφορμή βρήκαν, λοιπόν, για να το καταφέρουν; Μα, το ποιος από τους τρεις άγιους είναι ο μεγαλύτερος! Ευτυχώς που ο Ιωάννης Μαυρόπους , σε συνδυασμό με τη δυναμική παρέμβαση του Αυτοκράτορα, βρήκε μια συμβιβαστική λύση (σε ένα ανύπαρκτο στην ουσία του πρόβλημα γιατί δεν υπάρχει «μεγαλύτερος» και «μικρότερο» άγιος) και έτσι γιορτάζει η Εκκλησία μας μια κοινή μέρα και τους τρεις (εκτός των άλλων ημερών που γιορτάζεται ο καθένας ξεχωριστά).

Αργότερα, το 1842, και μετά την Ανάσταση του Έθνους και την απελευθέρωσή τους από τους Τούρκους, οι φοιτητές απαίτησαν και πέτυχαν το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών να υιοθετήσει τη γιορτή ως Επίσημη γιορτή των Φοιτητών και των Καθηγητών του ως μια πράξη αντίστασης, αντίθεσης αλλά και ρήξης με το Βαυαρικό κατεστημένο που είχε αρχίσει να γίνεται πλέον δυσβάσταχτο αλλά και προκλητικό απέναντι στους Ορθόδοξους Έλληνες!

Το 1911, όταν η Ελλάδα ήταν ένα βήμα από τη μεγάλη επίθεση και την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης των προγονικών εδαφών, ο Βενιζέλος, για να ενισχύσει το εθνικό και θρησκευτικό φρόνιμα αλλά και για να τονώσει τους δεσμούς της ελληνικής κοινωνίας, όρισε τη γιορτή αυτή ως γιορτή ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ!

Συνεπώς, αυτή η γιορτή δεν αφορά μόνο στα σχολεία, είναι ένα ακόμα μάθημα Ιστορίας και ζωής για όλους μας, συνδέεται με αυτό που ήμαστε, αυτό που γίναμε και μας δείχνει το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!