Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ Α΄/ΘΜΙΑΣ.

Είδε  πρόσφατα το φως της δημοσιότητας η πρόθεση του  Υπουργείου  Παιδείας να αυξήσει το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης κατά πέντε (5) ώρες την εβδομάδα.

Στόχος δεν είναι άλλος από την μείωση του αριθμού των νεοδιόριστων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και την αντίστοιχη μείωση των κονδυλίων για την Παιδεία.

Αν και ο Υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι δεν προτίθεται να θέσει σε άμεση εφαρμογή αυτό το μέτρο, το πρόβλημα πλέον είναι υπαρκτό.

Ως εκπαιδευτικοί δηλώνουμε αντίθετοι με την  πρόθεση του Υπουργείου να αυξήσει το διδακτικό μας ωράριο.

Μπορεί ασφαλώς το θέμα να ακούγεται επικοινωνιακά σωστό και δίκαιο για τον κόσμο που δε γνωρίζει και, μάλιστα, πολλοί συμπολίτες μας ίσως και  να συμφωνούν  απόλυτα με αυτή την πρόθεση, πιστεύουμε όμως ότι το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να παίρνει αποφάσεις με γνώμονα και στόχο την αναβάθμιση της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ της ΠΑΙΔΕΙΑΣ και μόνο.

Το εργασιακό ωράριο (όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλο τον Δυτικό  κόσμο) δεν ταυτίζεται με το διδακτικό.

Αυτό συμβαίνει γιατί στο εργασιακό μας ωράριο  συνυπολογίζεται και ο χρόνος που χρειάζεται ένας εκπαιδευτικός για να εκτελέσει τις διοικητικές εργασίες που οφείλει να περατώσει καθώς και ο χρόνος για την έρευνα και προετοιμασία για τις επόμενες διδακτικές ώρες.

Οι εκπαιδευτικοί στην Α/θμια Εκπαίδευση εργάζονται ως νεοδιόριστοι 24 διδακτικές ώρες την εβδομάδα, σταδιακά (όσο αυξάνονται τα χρόνια προϋπηρεσίας) ο αριθμός αυτός μειώνεται.

Με την υλοποίηση της πρόθεσης του Υπουργείου Παιδείας να αυξήσει κατά πέντε (5) διδακτικές ώρες το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών θα υπάρξουν οι άμεσες συνέπειες :

A) Θα υπάρξουν σχολικές τάξεις που εκ των πραγμάτων δε θα μπορούν να έχουν «δάσκαλο της τάξης» αλλά έναν δάσκαλο που θα τους διδάσκει  μόνο Μαθηματικά, έναν που θα κάνει μόνο Γλώσσα κτλ. Με λίγα λόγια το Δημοτικό Σχολείο «γυμνασιοποιείται» επιβαρύνοντας τους μικρούς μαθητές και μόνο. Ο συναισθηματικός σύνδεσμος του δάσκαλου της τάξης με τους μαθητές αυτής δε θα είναι ίδιος για όλα τα παιδιά γιατί , πολύ απλά, οι μαθητές των εν λόγω τάξεων δε θα έχουν «δικό τους δάσκαλο».

B) Πρακτικά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο   να φτιαχτεί ημερήσιο πρόγραμμα στα σχολεία καθώς οι συνδυασμοί  θα είναι δαιδαλώδεις, υπερβολικά πολύπλοκοι και πολλές τάξεις θα φορτωθούν «πρώτες ώρες» με μαθήματα ειδικότητας κι όχι με Γλώσσα, Μαθηματικά.

Γ) Μείωση του χρόνου προετοιμασίας των εκπαιδευτικών.

Δ) Μείωση του αριθμού υπηρετούντων εκπαιδευτικών σε κάθε σχολική μονάδα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε κάθε  12/θέσιο σχολείο θα πλεονάζουν 2 συνάδελφοι. Αυτό θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε κατακόρυφη μείωση των προσλήψεων αλλά και των αποσπάσεων τόσο εντός, όσο κι εκτός ΠΥΣΠΕ για όλους (δάσκαλοι, ειδικότητες)! Αντίθετα θα υπάρξουν υποχρεωτικές αποσπάσεις εκτός ΠΥΣΠΕ (στις περιοχές όπου οι εκπαιδευτικοί δε θα μπορούν να υπηρετήσουν σε σχολείο του ίδιου ΠΥΣΠΕ)  με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί ο οικονομικός και οικογενειακός προγραμματισμός των συναδέλφων.

Αντιλαμβανόμαστε όλοι τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες όμως δε μπορούμε να διανοηθούμε ότι το Ελληνικό Κράτος προτίθεται να θυσιάσει την ποιότητα της Παιδείας για να έχει βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη, τορπιλίζοντας το μακροπρόθεσμο όφελος που προσφέρει η μόρφωση στα  παιδιά μας.

          Αντί, λοιπόν, να αυξήσει το Υπουργείο το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών, καλύτερο και πιο ωφέλιμο θα ήταν να βελτιώσει τις υλικοτεχνικές υποδομές των σχολείων έτσι ώστε να μπορούν οι εκπαιδευτικοί να προετοιμάζουν το μάθημά τους όσο το δυνατόν καλύτερα.

          Θα ήταν πιο ωφέλιμη για τα παιδιά η παροχή σε όλα τα 6θεσια και άνω δημοτικά σχολεία στην χώρα μας της δυνατότητας διδασκαλίας Αγγλικών, Πληροφορικής, Μουσικής και όλων των άλλων νέων αντικειμένων από την Α' Δημοτικού , χωρίς διακρίσεις σε πιλοτικά και μη , με τη συνεργασία δασκάλων και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων για το συμφέρον των παιδιών μας και για να διασφαλιστεί η δυνατότητα της εργασίας για όλους μας .

Πρέπει επιτέλους να σταματήσει η στοχοποίηση του εκπαιδευτικού κόσμου.

Επιτέλους πρέπει η λογική του Πάγκαλου και της Διαμαντοπούλου που θεωρεί τον εκπαιδευτικό «τεμπέλη» και «καλοπερασάκια» να απεμποληστεί από τις πρακτικές που ακολουθεί το Υπουργείο μας!

Αν θέλετε να υποβαθμίσετε τον χώρο της Παιδείας, την ποιότητα που παρέχεται στους μαθητές μας, ας το δηλώσετε ξεκάθαρα.

Αν η έλλειψη χρημάτων σας αναγκάζει να επιλέξετε τη διάλυση των εργασιακών μας δικαιωμάτων αλλά και της παιδαγωγικής πρακτικής όλου του Δυτικού κόσμου, τουλάχιστον μην εμπλουτίζετε τις πράξεις σας με «παιδαγωγικά» επιχειρήματα.

Σεβαστείτε την επιστημονική και επαγγελματική μας αξιοπρέπεια.

Σεβαστείτε τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά και τους γονείς τους.

Θα μας βρείτε απέναντί σας σε κάθε σας προσπάθεια να υποβαθμίσετε το αγαθό της Παιδείας, το πιο σπουδαίο εθνικό μας αγαθό και κληροδότημα.

Οι εκπαιδευτικοί :

1)   Αντωνιάδης Σάββας, Κιλκίς

2)   Αντωνίου Αδαμαντία, Χαλκίδα

3)   Αποστολόπουλος Νίκος, Χαλκίδα

4)     Βασιλούδης Κώστας, Χαλκίδα

5)   Βενιζέλου Μαντλίνα, Χαλκίδα

6)   Γκάνιος Γιώργος, Αθήνα

7)   Γιώσκος Νίκος, Φλώρινα

8)   Γούδας Γιάννης, Έδεσσα

9)   Δημοσθενίδης Δημήτρης, Καβάλα

10)          Εμμανουηλίδου Αλεξία, Σάμος

11)          Θεοδουλίδης Χρήστος, Χαλκίδα

12)          Λαγού Αργυρούλα, Χαλκίδα

13)          Λούκας Παναγιώτης, Χαλκίδα

14)          Καραζούπης Μιλτιάδης, Βόλος

15)          Κατσίμπελης Θανάσης, Πύργος

16)          Κώτσαρη Κωνσταντίνα, Αθήνα

17)          Μπασινά Ελένη, Χαλκίδα

18)          Μπλέτσα Νάνσυ, Θεσσαλονίκη

19)          Μπλέτσας Χρήστος, Χαλκίδα

20)          Μπούτζα Βάσω, Λάρισα

21)          Νάστος Γιώργος, Λάρισα

22)          Παπαγεωργίου Σία, Χαλκίδα

23)          Παπαδάτου Μαρία, Ψαρά

24)          Παπαχριστοδούλου Μαρία, Θεσσαλονίκη

25)          Ράμμος Νίκος, Κέρκυρα

26)          Συμεωνίδης Νίκος, Χαλκίδα

27)          Σφυρής Χρήστος, Ζάκυνθος

28)          Τεκίδης Αλέξανδρος, Θεσσαλονίκη

29)          Τσοντάκη Μαρίνα, Θεσσαλονίκη

30)          Φασλή Παναγιώτα, Αθήνα

31)          Χριστοδούλου Χρύσα, Αλεξανδρούπολη