Ενότητα και αγωνιστική δράση αλλά με υποψήφιους ή εκπροσώπους που υλοποιούν πολιτικές εις βάρος του σχολείου και των μαθητών γίνεται; Δε γίνεται!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η Δ.Ο.Ε. με ανοιχτή επιστολή της καλεί όλους εμάς, όλους τους εκπαιδευτικούς. τους διευθυντές σχολείων και τους σχολικούς συμβούλους να μη συμμετάσχουν σε καμιά διαδικασία με την οποία υλοποιείται το νομοθετικό πλαίσιο για την αξιολόγηση.

Καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς, με βάση την απεργία-αποχή που κήρυξαν τα αρμόδια όργανα της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, να απέχουν:

• από τη συγκρότηση ομάδων εργασίας,
• από τον προγραμματισμό, την κατάθεση σχεδίου εργασίας και την παράδοση του όποιου υλικού μπορεί να αναρτηθεί στο «Παρατηρητήριο» της αξιολόγησης,
• από την «εθελοντική» αξιολόγηση,
• από τη σύνταξη έκθεσης ατομικής αξιολόγησης,
• από κάθε διαδικασία αξιολόγησής τους από τον σχολικό σύμβουλο και τον διευθυντή του σχολείου,
• από τη στελέχωση των 5μελών επιτροπών ανά νομό, ως παραρτημάτων της ΑΔΙΠΠΔΕ (Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας στην Εκπαίδευση).

Μάλιστα, πολύ ορθά, τονίζει ότι δεν πρέπει να συμβάλουμε με οποιονδήποτε τρόπο στην κατηγοριοποίηση του σχολείου μας, ότι πρέπει να υπερασπίσουμε το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του σχολείου.

Είναι ξεκάθαρο ότι, εφόσον ανήκω ως μέλος του Συλλόγου μου τη ΔΟΕ και την αναγνωρίζω ως Δευτεροβάθμιο Συνδικαλιστικό Όργανο, θα ανταποκριθώ στο κάλεσμά της και θα απέχω από κάθε διαδικασία αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης.

Είναι ξεκάθαρο ότι όσοι υλοποιήσουμε τις οδηγίες της Δ.Ο.Ε. αναλαμβάνουμε και το κόστος της πράξης μας αυτής.

Όμως δε γίνεται να μένουμε αμέτοχοι, δε γίνεται να μην υπερασπίζουμε το δημόσιο σχολείο, δε γίνεται να μένουμε θεατές όταν κάποιοι επιδιώκουν τη διάλυση της Παιδείας και την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων, των εκπαιδευτικών και των μαθητών μας!

Είναι χρέος μας να αντισταθούμε και αυτό θα κάνει η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών.

Όμως, εφόσον η ίδια  η Δ.Ο.Ε. επισημαίνει ότι όποιος συμμετέχει  στη διαδικασία της αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης αυτομάτως βοηθά στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των σχολείων μας, πώς εμείς θα καλέσουμε την ελληνική κοινωνία να αγωνιστεί δίπλα μας, όταν τα μέλη μας θα έχουν συμβάλει στη διάλυσή του σχολείου;

Πώς θα πείσουμε αυτούς που δε ξέρουν ότι έχουμε δίκιο όταν τα μέλη μας (που… ξέρουν) πράττουν τα αντίθετα;

Τα μέλη της που δεν εφαρμόζουν τις αποφάσεις της θα έχουν καμία συνέπεια ή θα είμαστε «και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα»; Κι, αν ναι, γιατί άραγε;

Αλήθεια, όλοι αυτοί που δεν εφαρμόζουν καμία απόφαση της ΔΟΕ με ποια λογική είναι υποψήφιοι στις εκλογές για τα ΠΥΣΠΕ, Α/ΠΥΣΠΕ, ΚΥΣΠΕ (αν και αντιλαμβάνομαι,, βέβαια,  ότι δίχως αυτούς κάποιοι δε θα μπορούσαν καν να κατεβάσουν ψηφοδέλτιο);

Κατά τα άλλα ενότητα και αγωνιστική δράση αλλά με υποψήφιους ή εκπροσώπους που υλοποιούν πολιτικές εις βάρος του σχολείου και των μαθητών γίνεται; Δε γίνεται!

 Ενότητα δεν είναι σύνθημα, είναι αναγκαιότητα αλλά για  να υπάρχει ενότητα θα πρέπει να υπάρχει ξεκάθαρη θέση.

Δε μπορούμε να είμαστε με όλους και με όλα.

Ήρθε η ώρα να επιλέξουμε μετερίζι.