Τιμή και δόξα στους ήρωες του 1940

Σαν σήμερα το 1940 οι Ιταλοί κήρυξαν τον πόλεμο στη χώρα μας. Αν και οι Ιταλοί ήταν καλύτερα εξοπλισμένοι, περισσότεροι, πλουσιότεροι και με πολύ ισχυρούς συμμάχου, οι Έλληνες (ηγεσία αλλά και λαός) δε σκέφτηκαν στιγμή να παραδώσουν σπιθαμή γης στους Ιταλούς για να γλιτώσουν τη ζωή τους. Ζωή ταπεινή και λιτή, δεν είχαν πλούτη και υλικά αγαθά για να χάσουν οι περισσότεροι πολεμιστές τότε, είχαν όμως ως πλούτο όσα κληρονόμησαν από τους προγόνους τους : την ελευθερία, την δικαιοσύνη, τα όσια και τα ιερά τους και αυτή τη μικρή γωνιά γης που τους χάρισε ο Θεός χιλιάδες χρόνια πριν.

«Καμιά φορά ριχνόμαστε στις φλόγες της μάχης, όχι με την ελπίδα ότι θα κερδίσουμε, μα γιατί αυτό είναι το χρέος μας, γιατί απλά έτσι πρέπει » έγραψε ο Μεταξάς στο ημερολόγιό του.

Κι όμως, το θάρρος και η αυταπάρνηση των Ελλήνων κάθε ηλικίας, φύλλου και κοινωνικής τάξης έκανε ένα μικρό «θαύμα» και οι ελεύθεροι λαοί νίκησαν για πρώτη φορά στρατό Φασιστών ή Ναζιστών. Τη νίκη την έφεραν υπαρκτά πρόσωπα. Οι νεκροί ήταν υπαρκτά πρόσωπα. Μέγιστη τιμή και ευγνωμοσύνη αξίζουν από όλους τους σύγχρονους Έλληνες αυτοί που τότε απέδειξαν ότι οι Έλληνες ξέρουν κι από Μαραθώνες, ξέρουν κι από Θερμοπύλες.

Στον πόλεμο χάθηκαν περίπου  13.000  ήρωες. Οι ήρωες που κατάγονταν από τη Χαλκίδα είναι :

 ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΧΑΛΚΙΔΑΙΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940

Συνταγματάρχης	Διαμαντόπουλος Νικόλαος
Αντισυνταγματάρχης	Φριζής Μαρδοχαίος
Λοχαγός	Φιλιππίδης Κωνσταντίνος
Έφεδρος Ανθυπασπιστής	Χατζηπαναγιώτου Αθανάσιος
Ανθυπολοχαγός	Βαρδάκος Χρήστος
Στρατιώτης	Αβερκιάδης Μηνάς
	Αλαφάκης Ιωάννης
	Αλγιαννακίδης Αβραάμ
	Βαρδαλάς Ιωάννης
	Βολιώτης Μεγακλής
	Δοξάκης Σταύρος
	Καραμίτσας Σταύρος
	Κουτλής Παντελής
	Κρεμμύδας Γρηγόριος
	Λιγούρας Νικόλαος
	Λιάσκος Κωνσταντίνος
	Μάγειρας Παναγιώτης
	Μαυρομάτης Πρόδρομος
	Μοσχούτης Ελευθέριος
	Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος
	Παπαδόπουλος Λάζαρος
	Παρίσης Στυλιανός
	Πράσινος Παύλος
	Ραψανιώτης Κωνσταντίνος
	Σαπουντζόγλου Σαράντης
	Σγούντζος Κωνσταντίνος
	Σεβαστόπουλος Παναγιώτης
	Σταθάκης Ιωάννης
	Σχοινάς Φίλιππος

Αιωνία τους η μνήμη! Αθάνατοι!

Ζήτω η 28^η Οκτωβρίου!