του
Ευγένιου Τριβιζά
Πες
μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;
Έλα,
πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;
Έλα,
πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;
Έλα,
πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;
Ένα
βιβλίο! Ένα βιβλίο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου