Σε ένα μήνα περίπου ανοίγουν τα σχολεία για να υποδεχτούν τους μικρούς μαθητές, για να υποδεχτούν τα μικρά ελληνόπουλα που, όπως λέμε, "είναι το μέλλον αυτού εδώ του τόπου".
Με ποια "δώρα" υποδέχεται όμως φέτος το Υπουργείο Παιδείας (παλιά Εθνικής Παιδείας) τους μικρούς μαθητές; Σίγουρα με δωράκια που μας έρχονται από το παρελθόν και που καθόλου δε μας είχαν λείψει!
Κατά τη γνώμη μου, τα πιο σημαντικά "δωράκια" για τη νέα σχολική χρονιά είναι :
1) Λιγότεροι δάσκαλοι στις τάξεις! Οι προσλήψεις φέτος θα είναι λιγότερες από κάθε άλλη φορά! Αυτό, σε συνδιασμό με το κύμα συνταξιοδοτήσεων περίπου 10.000 εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης θα προκαλέσει μεγάλο πρόβλημα στη στελέχωση των σχολικών μονάδων με ικανό αριθμό εκπαιδευτικών.
2) Περισσότερα παιδιά σε κάθε ταξη! Αποτέλεσμα του πρώτου "δώρου", καθώς και την οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι η αύξηση του αριθμού των μαθητών κάθε τάξης. Επομένως, ο δάσκαλος κάθε τάξης θα έχει λιγότερο χρόνο για να βοηθήσει τον κάθε μαθητή του ξεχωριστά (αφού αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών)! Αυτό μάλλον εννοούσε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου όταν μιλούσε για αναβάθμιση του ρόλου του μαθητή στην τάξη!
3) Θα μειωθεί ο αριθμός των σχολικών μονάδων καθώς θα κλείσουν κάποια απομακρυσμένα ή ολιγοθέσια σχολεία τα οποία θα συνενωθούν με άλλα μεγαλύτερα ή απλά κοντινά!
Αυτό δεν είναι κακό ή λάθος ως σκέψη, στην πράξη όμως είναι εντελώς επικίνδυνο, εσφαλμένο και αντιπαιδαγωγικό γιατί η επιλογή αυτή δεν αποτελεί μέρος μιας ερύτερης οργανωτικής αλλαγής της χωροθεσίας των σχολικών μονάδων, δεν είναι επιλογή συνειδητή και προσχεδιασμένη αλλά πάρθηκε υπό την πίεση και το βάρος της οικονομικής κρατικής δυσπραγίας!
Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι να μην υπάρχει η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή στα "νέα" σχολεία (σχολεία... Καποδιστριακής λογικής), να μην υπάρχει η απαραίτητη προετοιμασία της τοπικής κοινωνίας για αυτή τη νέα πραγματικότητα, να αντιμετωπίζονται οι μικροί μαθητές ως "λογιστικό πρόβλημα", να υποβαθμίζεται εκ των πραγμάτων η ποιότητα της εκπαίδευσής τους!
Σε όλα αυτά μεγάλη βοήθεια στο κυβερνητικό "έργο" έχει προσφέρει και η συνδικαλιστική απραξία - ανυπαρξία της ηγετικής ομάδας της Δ.Ο.Ε.! Είναι τόσο εκκωφαντική η σιωπή της που καταντά επικίνδυνη!
Αλήθεια, πού είναι η επιχειρηματολογία μας απέναντι στις κατηγορίες της κ. Διαμαντοπούλου για "τεμπέληδες και καλομαθημένουυς εκπαιδευτικούς", για τους χιλιάάάάάδες αποσπασμένους σε γραφεία και φορείς, για όλους αυτούς που θα ξαναβάλει στην τάξη ως άλλη.... τιμωρός της αδικίας και των αδικούντων; Πού είναι η καταγγελτική διάθεση του Κλάδου απέναντι στα ψέματα; Όπως αποδείχτηκε, δεν υπήρξαν όλα αυτά που επικαλέστηκε η κ. Υπουργός, και που, ως άλλος Δον Κιχώτης, θέλησε να πολεμήσει! Ίσως τα προβλήματα που έρχονται με τη νέα σχολική χρονιά έχουν τη βάση τους σε αυτά ακριβώς τα ευφυολογήματα!
Η χρονική στιγμή απαιτεί υπερβάσεις! Απαιτεί στιβαρό και τεκμηριωμένο συνδικαλιστικό λόγο! Απαιτεί επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας και του ρόλου του συνδικαλιστικού κινήματος! Απαιτεί μαχητικότητα προς όφελος του συνόλου κι όχι των μικροομάδων που ευκαιριακά βρίσκονται σε θέση ισχύος!
Αν δεν προστετεύσουμε εμείς τα παιδιά μας, κανείς δε θα το κάνει. Αν δε δώσουμε εμείς τον αγώνα για αυτά, κανείς δε θα τον δώσει...
Τελικά εμείς, οι εκπαιδετικοί και οι γονείς, θα κληθούμε άλλη μια φορά να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα.
Εύχομαι να το βγάλουμε αυτή τη φορά, πριν είναι πλέον πολύ αργά για όλους μας!
Μπλέτσας Κ. Χρήστος
Εκπαιδευτικός
Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου