Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Κάποτε ρώτησαν αυτοί που όλα τα εξετάζουν
ένα γενναίο στρατηγό, αν πιότερο θελήσει
να διοικήσει ένα στρατό με δύναμη μεγάλη
του κεραυνού ή της φωτιάς ή του σεισμού του μέγα
θα προτιμούσε δύναμη το στράτευμά του να ‘χε.

Και ο σοφός ο στρατηγός στους ελεγκτές του απάντει :
« Κανένα απ’ όλα αυτά που λες τη δύναμη δεν έχει
να συγκριθεί μ’ αυτό που εγώ στο νου μου έχω βάλει.
Ο κεραυνός και ο σεισμός γρήγορα θα χαθούνε
και η φωτιά, όμως θα σβηστεί σαν κάψει όσα έχει.

Μόνο η αγάπη κι ο έρωτας δύναμη πελώρια έχουν,
τέτοιους στρατιώτες θα ‘θελα, τρελά ερωτευμένους.
Να αγαπούνε τη ζωή, τιμές καθώς και δόξα
και να ‘χουν το κορίτσι τους που θα τους περιμένει.
Γιατί μονάχα ο έρωτας, ο αληθινός, ο μέγας,
ποτέ δε σβήνει, δε χάνεται και τελειωμό δεν έχει!

Και χίλιες Τροίες αν θα βρει στο δρόμο του εμπόδιο
τις μακελεύει εύκολα, τη λύτρωσή του να βρει.
Αυτή που ο νιος την προσδοκά σαν γιατρικό μεγάλο :
ένα γλυκό, ζεστό φιλί από ωραία κόρη! »