Γεώργιος Παπανικολάου

Γεώργιος Παπανικολάου.


( Πηγή: Greek Surnames)
Ένας αναμφισβήτητα μεγάλος Έλληνας επιστήμονας και όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλο τον κόσμο, είναι ο Γεώργιος Παπανικολάου. Ο εφευρέτης του τεστ-παπ, γεννήθηκε το 1883 στην Κύμη και πέθανε τον Φεβρουάριο του 1962 στο Μαϊάμι της Φλώριδας. Ήταν γιος του Κουμιώτη γιατρού, δημάρχου και βουλευτού της Κύμης Νικολάου Γ. Παπανικολάου.

Ο πατέρας του τον ήθελε στρατιωτικό γιατρό ή έναν καλό γιατρό στον τόπο του. Αυτά φαινόντουσαν πολύ λίγα στον νεαρό επιστήμονα. Ο ίδιος είχε φιλοδοξίες και όνειρα. 'Αλλωστε, ήταν η εποχή της περισσότερης φιλοσοφίας και της λιγότερης ιατρικής. Μέσα σε αυτό το κλίμα διάβασε Niche, Kahn, Schopenhauer, έμαθε Γαλλικά και Γερμανικά, μυήθηκε στη μουσική και την ποίηση και απέκτησε μια πολύπλευρη εσωτερική καλλιέργεια, η οποία και του έδωσε τη δύναμη να αντιμετωπίζει τις πιο δύσκολες καταστάσεις στη ζωή του.

13 Μαΐου 1883 γεννήθηκε στην Κύμη Ευβοίας.
1904 Πτυχίο Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών.
1910 Πτυχίο Φιλοσοφίας (τμήμα Ζωολογίας) Πανεπιστημίου Μονάχου.
10 Σεπτεμβρίου 1910 παντρεύτηκε την Ανδρομάχη Μαυρογέννους (απόγονο της Μαντώς Μαυρογέννους).
1911 Ερευνητής στο Ωκεανογραφικό μουσείο του Μονακό.
1912 -1913 Υπηρέτησε τον Ελληνικό στρατό στους Βαλκανικούς πολέμους ως γιατρός.
1913 Αναχωρεί για Αμερική όπου και εργάζεται με μερική απασχόληση στο τμήμα παθολογίας του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης.
1914 Ερευνητής Βιολόγος στο τμήμα Ανατομίας του πανεπιστημίου Cornell.
1916 Εισηγητής του τμήματος Ανατομίας του πανεπιστημίου Cornell.
1923 Επίκουρος Καθηγητής του τμήματος Ανατομίας του πανεπιστημίου Cornell.
1925 Ξεκινάει δοκιμές της τεχνικής «παπ-τεστ» σε ασθενείς του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης.
1938 Αναπληρωτής Καθηγητής του τμήματος Ανατομίας.
1939 – 1940 Αφιερώνεται ολοκληρωτικά την μελέτη κυτταρολογικών μεθόδων με τους Dr. Herbert F. Traut.
1941 Λαμβάνει επιχορήγηση από το ταμείο της Κοινοπολιτείας, 1800 δολαρίων.
1943 Δημοσιεύει (μαζί με τον F. Traut) την «Διάγνωση του καρκίνου δια του κολπικού επιχρίσματος».
1951 Ανακηρύσσεται Ομότιμος Καθηγητής της κλινικής ανατομίας.
1954 Δημοσιεύει τον Άτλα της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας
1961 Μετακομίζει στο Μαϊάμι όπου αναλαμβάνει Διευθυντής της Ερευνητικής Κλινικής Καρκίνου «Παπανικολάου».
18 Φεβρουαρίου 1962 πεθαίνει στο σπίτι του στο Μαϊάμι από μυοκαρδιακό έμφραγμα.



Διακρίσεις
1948 Βραβείο Borden
1950 Βραβείο Amory
1950 Βραβείο Lasker της Αμερικάνικης Ένωσης Δημόσιας Υγείας.
1951 Πρώτο Βραβείο από το ΑΧΕΠΑ
1952 Μετάλλιο τιμής από την Αμερικάνικη Αντικαρκινική Εταιρεία.
1953 Βραβείο Κυτταρολογίας της Βιέννης
1953 Τιμήθηκε από τον Βασιλιά της Ελλάδας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα.
1954 Βραβείο σύγχρονης Ιατρικής για διακεκριμένο επίτευγμα.
1955 Βραβείο Bertner
1956 Βραβείο Passano
1957 Μετάλλιο τιμής του Γεωργίου του 1ου από την Ελληνική Κυβέρνηση.
1960 Βραβείο Clement Cleveland
Ο Γεώργιος Παπανικολάου είχε προταθεί δύο φορές για το βραβείο Νόμπελ. Η επιτροπή δεν έκανε δεκτή την πρόταση αφού θεώρησε ότι θα μπορούσε να βραβεύσει την ανακάλυψη μίας θεραπείας άλλα όχι μίας διαγνωστικής μεθόδου. Το λάθος της επιτροπής, σήμερα είναι ολοφάνερο, σύμφωνα με στατιστικές μετρήσεις, τα περιστατικά θανάτου λόγο καρκίνου της μήτρας μειώθηκαν κατά 70% μετά την εφαρμογή του τεστ Παπανικολάου.

Υπάρχουν προτομές του στο προαύλιο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Πλατεία Κύμης, στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Αγ. Σάββας, το οποίο φέρει το όνομά του, όπως και τα Νοσοκομεία της Κύμης, και της Θεσσαλονίκης. Η ψηλή γέφυρα της Χαλκίδας επίσης ονομάζεται «Γεώργιος Παπανικολάου» και εκεί υπάρχει ο ανδριάντας του.

Για την συγγραφή του παρόντος αφιερώματος έχουν χρησιμοποιηθεί ως πηγές, το Cuma.gr καθώς και το Πανεπιστήμιο Cornell.