Σοφία Τσέκου : Δεν μας τα λες καλά, υπουργέ μου !!!!!

Όχι υπουργέ μου..... Δεν το πας καλά και το ξέρουμε. Κοίτα να το μάθεις και εσύ. Διάβασα το μήνυμά σου για την Εθνική μας Επέτειο και έφριξα. Διευκρίνισέ μου, τι θέλετε εκεί στο Υπουργείο να γιορτάζουμε στις 25 Μαρτίου; Τους εκπαιδευτικούς που διορίζονται σε δυσπρόσιτες περιοχές; Τον ρόλο των δασκάλων στην σύγχρονη κοινωνία; Τα προβλήματα των καθηγητών στα γυμνάσια και λύκεια της χώρας; Τις κατά καιρούς  εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις; Το νέο σχολείο ή το έξυπνο ή το πολυπολιτισμικό; Όλα αυτά μαζί; Κάποιον άλλον αχταρμά; Τι ακριβώς σηματοδοτεί για σένα υπουργέ μου το νόημα της 25ης Μαρτίου και πώς νοηματοδοτείς την .... «εθνική μας συλλογικότητα»;

Διάβαζα το μήνυμά σου και περισσότερο μού θύμιζε συνδικαλιστικό μανιφέστο που προσυπογράφουν όλα τα σωματεία και οι επαγγελματικές ενώσεις δασκάλων και καθηγητών, παρά κείμενο που να ενσκήπτει τιμητικά στην ιστορική βαρύτητα της ημέρας και να κλίνει γόνυ ευγνωμοσύνης στους ήρωες της εθνικής μας Παλιγγενεσίας.

Όχι δεν λυπήθηκα, ούτε σε λυπήθηκα... περισσότερο νευρίασα  και αγανάκτησα, θύμωσα και  απέρριψα τις θέσεις σου ως σήμα κατατεθέν της ημέρας.

Δεν μπορεί  Υπουργός Παιδείας , έχων μνήμη ιστορική και αίσθηση του καθήκοντός του, σε τέτοιους καιρούς, να  απευθύνει ως μήνυμα για την 25 Μαρτίου  αυτά τα φληναφήματα. Από το ένα ατόπημα στο άλλο πέφτουν εκεί στο υπουργικό σου γραφείο όσοι παρατρεχάμενοι σε συμβουλεύουν. Το σκεφτήκατε πολύ ρε παιδιά, το κείμενο που εστάλη στη μαθητιώσα νεολαία της χώρας μας;  Και συ κοτζάμ υπουργός με .... «βαρύ βιογραφικό» δεν μελέτησες λιγουλάκι ιστορία να μην εκτίθεσαι;

Θέλει θάρρος σήμερα, υπουργέ μου, να δηλώνεις ότι είσαι Έλληνας. Θέλει κότσια να μιλάς για ήρωες και συ τους ξέχασες... για να μην πω ότι δεν τους έμαθες ποτέ.

Σου λέει τίποτα το όνομα Διάκος ή Μπότσαρης, Ανδρούτσος και Παπαφλέσσας; Ξέρεις τι έγινε στα Δερβενάκια και κατά πού πέφτουν; Έχεις ακούσει για το Μεσολόγγι και τις Σουλιώτισσες; Διάβασες άραγε τον Μακρυγιάννη; Και επειδή δηλώνεις και δημοκράτης, αριστερός και προοδευτικός  και επειδή κόπτεσαι για δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες (και καλά κάνεις) ρίξε και μια ματιά στα πολιτειακά κείμενα του αγώνα του 1821. Δες εκεί το ύφος και το ήθος των αγωνιστών, πρόσεξε τις αναφορές τους «...για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία»

Η «εθνική συλλογικότητα», υπουργέ μου, απαιτεί ιστορική μνήμη  και εθνική συνείδηση, αναφορά στο παρελθόν και σεβασμό στην παράδοση του τόπου μας. Με αυτές τις εθνικές αξίες και με παράδειγμα τους Έλληνες που  έδωσαν το αίμα τους, για να μπορείς εσύ τώρα να είσαι υπουργός και εγώ δασκάλα, θα πορευτούμε στα δύσκολα που έρχονται και θα συνεργαστούμε, υπουργέ μου, για το καλό της πατρίδας και για τα νιάτα αυτής. Γράφεις στο μήνυμά σου;

«.... αν μια κοινωνία χάσει την εμπιστοσύνη στο μέλλον της, χάνει επίσης την εκτίμησή της στο παρελθόν της».

Όμως, υπουργέ μου, για να εκτιμήσει δεόντως το παρελθόν της μια κοινωνία και δη η ελληνική, πρέπει επακριβώς να το γνωρίζει και όχι να το πετάει στο χρονοντούλαπο της επιβαλλόμενης και οργανωμένης λήθης. Και για να μην χάσει αυτή η κοινωνία την εμπιστοσύνη στο μέλλον της χρειάζεται να ορθοποδεί στο παρόν της... και αυτό, επιτυγχάνεται μέσα από την ιστορική αυτοσυνειδησία της.

Σε αποχαιρετώ με τα λόγια του Μακρυγιάννη : «Να τους θυμάσαι, Πατρίς, και να τους μακαρίζεις. Γιατί αυτοί σε ΄λεφτέρωσαν»

Σοφία Τσέκου
Εκπαιδευτικός

Μια από τις καθηγήτριες που, όπως γράφεις,   «στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, με τις τεράστιες περικοπές στην εκπαίδευση, αλλά και τη δυσφήμιση που υπέστησαν συμμετείχαν σε έναν άθλο που δεν τους έχει αναγνωριστεί»