Σε τελική ανάλυση είδαμε και τα αποτελέσματα αυτών που είχαν τα «μαλακά ναρκωτικά» για ψωμοτύρι και τι κατάφεραν!

Διαβάζω τα επιχειρήματα υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης του μπάφου (ε, της κάνναβης) για ιατρικούς λόγους.

Το πρώτο είναι ότι μειώνει τον πόνο. Δεκτό. Ποιος θα πιστοποιεί αυτή την ανάγκη; Ποιος θα αναλαμβάνει την ευθύνη της χορήγησης του «φαρμάκου»; Άραγε, υπάρχει κι άλλο φάρμακο που μπορεί να χορηγήσει ένας γιατρός και γίνεται… με σπιτικό τρόπο;  Κι άλλα φάρμακα μειώνουν τον πόνο, θα μπορώ να τα παρασκευάζω στο σπίτι μου;

Το δεύτερο είναι ότι θα γίνεται για να νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι, όπως το αλκοόλ. Καλά, εγώ δεν πίνω αλκοόλ από άποψη και ούτως ή άλλως δεν το βρίσκω «πηγή ευτυχίας» αλλά ας δεχτώ ότι είναι πηγή ευτυχίας το αλκοόλ κι ο μπάφος. Δεν είναι απόδειξη τεράστιας ήττας της κοινωνίας μας και αποτυχίας των κυβερνώντων αν, για να νιώσει κάποιος ευτυχισμένος, θα πρέπει να καπνίσει κάνναβη;

Αντί να βρουν τρόπο να ξεφύγουν τα μυαλά των ανθρώπων από αυτή τη δύσκολη κατάσταση στην οποία ζουν και τη δυστυχία που νιώθουν, ας κοιτάξουν να βρουν τρόπο ώστε να βελτιωθεί η πραγματική ζωή, η καθημερινότητά μας, έτσι ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι πραγματικά, έτσι ώστε η ευτυχία είναι αποτέλεσμα αίσθησης κι όχι παραίσθησης! Συνεπώς το καλύτερο είναι η  παρασκευή των φάρμακων να γίνεται από τις φαρμακοβιομηχανίες και να έχουμε μια ζωή που η ευτυχία δε θα υπάρχει στο μυαλό μας με «συνταγή γιατρού»! Σε τελική ανάλυση είδαμε και τα αποτελέσματα αυτών που είχαν τα «μαλακά ναρκωτικά» για ψωμοτύρι και τι κατάφεραν!