1453 : Η Πόλη στα χέρια των βαρβάρων.

Σαν σήμερα η Πόλη έπεσε στα χέρια των βαρβάρων.  Η Ρωμανία, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, έπαψε να υπάρχει, έστω κι αν σε διάφορα μέρη της Ανατολικής Ευρώπης μια χούφτα Έλληνες πολεμούσαν ακόμα τους μουσουλμάνους κατακτητές. Καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στη συνείδηση των Ελλήνων μόνο η Τρίτη θεωρείται καταραμένη ημέρα! Επειδή όμως κάποιοι σήμερα θυμήθηκαν πάλι να βγάλουν τη χολή τους, πρέπει να πούμε ότι η πτώση δεν ήταν αποτέλεσμα των αντιδράσεων  των κομπλεξικών και κολλημένων Ανθενωτικών, ούτε απόδειξη δειλίας του λαού που έσπευσε να κλειστεί στα μοναστήρια.

Ήταν το αποτέλεσμα της πολύχρονης προδοσίας των Ελλήνων πρωτίστως από τους συμπατριώτες τους και δευτερευόντως από τους ξένους. Κι αν από τους μεν ξένους δε μπορούμε (και δεν πρέπει) να περιμένουμε και να μας σώσουν, (πότε άλλοτε το έκαναν άλλωστε;)  μιας όλα είναι θέμα συμφερόντων και κέρδους (εκτός αν κάποιος πραγματικά πιστεύει ότι τα κράτη έχουν φιλίες και κουμπαριές), δε θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτούς που πρόδωσαν την πατρίδα μας.

Δε θα πρέπει να ξεχάσουμε τους πλούσιους Βυζαντινούς που αιώνες πριν πέσει η Βασιλεύουσα πρόδιδαν τους Αυτοκράτορές μας τον έναν μετά τον άλλο (πχ Μαντζικέρτ) για να κερδίσουν αυτοί την εξουσία.

Δε θα πρέπει να ξεχάσουμε τους δυνατούς της εποχής που, προκειμένου να γλιτώσουν τους φόρους προς την πατρίδα, κλείνονταν στα μοναστήρια τάχα για τη σωτηρία της ψυχής τους κι , όταν η φοροαπαλλαγή καταργήθηκε, έβγαλαν τα ράσα για να ξαναφορέσουν τα πλουμιστά ρούχα της «καλής κοινωνίας».

Δε θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτούς που αφόπλισαν τους γεωργούς και τους μικρέμπορους των ακριτικών περιοχών γιατί φοβήθηκαν μήπως χάσουν λίγη από την τεράστια πολιτική και οικονομική δυναμή τους.

Δε θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτούς που, εν ονόματι της δικής τους σωτηρίας, έκαναν τα πάντα για να γίνει η ένωση των δύο Εκκλησιών, όχι με εκκλησιαστικά επιχειρήματα (πράγμα ευκταίο), αλλά καθαρά για να σώσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα.

Δε θα πρέπει να ξεχνάνε ότι η επιλογή των Βυζαντινών να μην ενωθούν με τους Δυτικούς αλλά να πολεμήσουν μόνοι τους τους Τούρκους γιατί «καλύτερα το φέσι παρά το σαρίκι» στρατηγικά δικαιώθηκε γιατί πράγματι η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύθηκε, τα δυτικά κράτη όμως απέκτησαν με το χρόνο δύναμη πολύ μεγαλύτερη από τότε και δε θα μπορούσαν να ξεσκλαβωθούν ποτέ!

Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι οι ξένοι, όταν κατέλαβαν την Πόλη το 1204, αφού την διέλυσαν και πήραν ό,τι πολύτιμο βρήκαν,  μεταχειρίστηκαν τους Βυζαντινούς με τον χειρότερο τρόπο αλλά ήταν και τόσο αδιάφοροι για το μέλλον της Πόλης που πρακτικά αυτή ανακτήθηκε από το στρατό του Μιχαήλ Ή Παλιολόγου χωρίς μάχη!

Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος στον τελευταίο λόγο του αποκάλεσε τον λαό της Πόλης «Έλληνες». Ως Έλλην απάντησε στις εκκλήσεις του κατακτητή για υποταγή  ότι "Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών".

Οι Έλληνες μόνο ηττώνται, δεν παραδίδονται. Δεν επιλέγουν δυνάστη, επιλέγουν τη μάχη από την ταπείνωση.

Αυτό όμως που πρέπει να θυμόμαστε πάντα είναι να φυλάμε καλά τις Κερκόπορτες! Οι εχθροί κάνουν παρέα με τους προδότες! Να τις φυλάμε καλά τις Κερκόπορτες «για να μην ξαναπέσει η Πόλη στα χέρια των εχθρών»!