Ας πούμε επιτέλους την αλήθεια για τα 800 ολοήμερα του "αναμορφωμένου προγράμματος"

Τα 800 ολοήμερα σχολεία αναμορφωμένου προγράμματος ήταν η βασική εξαγγελία - "καινοτομία" που εισήγαγε το Υπ. Παιδείας φέτος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Οι σκοποί και οι στόχοι του πολυποίκιλοι κατά τους ιθύνοντες. Νέα διδακτικά αντικείμενα, επέκταση των γνώσεων των μαθητών κι άλλα συναφή.

Η πραγματικότητα όμως κατά τις πρώτες μέρες εφαρμογής αυτού του σχολικού μορφώματος είναι διαφορετική.

Οι μαθητές καταπονούνται, πεινούν, οι σχολικές υποδομές αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τόσο μεγάλο όγκο μαθητών, οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε σύγχυση λόγω και της ευρείας εισδοχής συναδέλφων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που είναι άλλης νοοτροπίας και μπολιασμένοι σ'άλλες εργασιακές συνθήκες, οι γονείς -ειδικά των μαθητών 1ης και 2ας τάξης- ανάστατοι, καθώς στερούνται υποχρεωτικά των παιδιών τους ως τις 2μμ.

Το προρρηθέν γνωσιολογικό επιχείρημα του Υπουργείου -ότι εντάσσονται νέα αντικείμενα (αγγλικά, πληροφορική κτλ)- αναιρείται από το ίδιο το κράτος. Κι αυτό γιατί δεν έχει επιμορφώσει τους εκπαιδευτικούς σχετικά, δεν έχει παράσχει το απαιτούμενο υλικό (πχ ικανό αριθμό υπολογιστών).

Επιστημονικά δεν υπάρχει κάποιο σοβαρό επιχείρημα που να δικαιολογεί την παρέκταση του σχολικού ωραρίου. Αντίθετα μάς καθιστά σχεδόν περίγελους στην Ευρώπη, καθότι ο Έλληνας μαθητής, ηλικίας 6 έως 9 ετών, κάνει μάθημα περίπου 1.300 ώρες ετησίως, την ίδια στιγμή που ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι κοντά στις 800 ώρες.

Σ'ένα κράτος που "το κινδυνεύουν" οι μνημονιεύοντες να το πτωχεύσουν...

Ας πούμε λοιπόν την αλήθεια: Σκοπός του Υπουργείου με τη θεσμοθέτηση των 800 σχολείων του "παραμορφωμένου" προγράμματος ήταν και είναι η εξοικονόμηση προσωπικού (περίπου 1.200 δασκάλων) και το ξεκοκάλισμα -κατά τη συνήθη κυβερνητική τακτική- ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Θα μείνουμε απαθείς;